அவளின் கனவுரு

உயிர்ப் புள்ளியினின்று நீண்ட கோடுகள்
வளர்த்த ஓவியக் கானகத்துள்
நானென்பது சிறைபட அவள் சிரிக்கிறாள்
இடம் வலமாய்க் கடக்கும் அவளின் கனவுரு
ஞாபகமேட்டின் உச்சியில்
எனக்கொரு சிலுவையை நிறுவியிருக்கிறது
திரண்ட மேகங்களுக்கிடையில் சாய்ந்த ஒளி
ஸ்பெக்ட்ரமின் ஏழு வண்ணங்களாய் அசைந்து
எழுதத் தூண்டிய அவளது நினைவுகள்
கூடவே
கவிதை கற்பனித்த கனவும்
திடுமென குவிந்த இரவின் பிடிக்குள்
கருப்பு வெள்ளையானதில்
இவ்வரிகளென சரிகிறது மிச்சப்பிரதி.